ทุกวัน น้ำเสียและน้ำเสียจากอุตสาหกรรมและการเกษตรจำนวนสองล้านตันถูกปล่อยลงสู่แหล่งน้ำ การบำบัดน้ำไม่เพียงพอในหลายส่วนของโลก และกฎหมายเกี่ยวกับน้ำเสียยังคงเข้มงวดขึ้นอย่างต่อเนื่อง นอกจากนี้ ความยั่งยืนยังท้าทายให้เราไตร่ตรองเรื่องการบำบัดน้ำในรูปแบบต่างๆ แทนที่จะมุ่งเน้นไปที่การบำบัดปลายท่อเพื่อป้องกันมลพิษ เราควรเปลี่ยนไปใช้ทรัพยากรให้เกิดประโยชน์สูงสุดและเพิ่มประสิทธิภาพการรีไซเคิลน้ำ ดังนั้นจึงเห็นได้ชัดว่าจำเป็นต้องใช้วัสดุและเทคโนโลยีที่แปลกใหม่และยั่งยืนสำหรับการบำบัดน้ำ

ในบริบทของแรงกดดันทางสังคมที่เพิ่มขึ้นต่อทรัพยากรน้ำ การฝึกอบรมผู้เชี่ยวชาญด้านวิศวกรรมชลศาสตร์และสิ่งแวดล้อมจากมุมมองของทั้งมืออาชีพและการวิจัยมีความสำคัญอย่างยิ่ง ในทางกลับกัน กฎระเบียบของยุโรป (Water Framework Directive, 2000) บอกเป็นนัยถึงความจำเป็นในการฝึกอบรมผู้เชี่ยวชาญจากมุมมองของสหสาขาวิชาชีพ ซึ่งคล้ายกับที่สอนในระดับปริญญาโทนี้